Studerende Molukkers - Xead.nl

Studerende Molukkers - Xead.nl

Molukkers en FC Köln

Vraag aan een willekeurig Molukker bij ons in de Molukse wijk in Assen of Bovensmilde, voor welke club hij is en je zult Ajax en Feyenoord als antwoord krijgen. Een enkeling is voor PSV, maar dat zijn diegene die totaal geen verstand van voetbal hebben. Die houden meer van dat Philips achtige, voorgefabriceerde, amateurvoetbal.

Ajax en Feyenoord. Dat is de norm. En dan met name Ajax. Die club heeft toch een wat grote meerderheid. Toch gaat de term “gloryhunters” niet op, want zoveel glory was er niet te vinden in Amsterdam, de laatste 8 jaar. Nee, als sommige Molukkers “gloryhunters” zouden zijn, dan waren ze wel voor die lampjes uit het zuiden. Ajax en Feyenoord molukkers bij elkaar. In Assen en Bovensmilde gaat dat prima samen. Wij bezitten namelijk de kennis en intelligentie, wat bij sommige helaas ontbreken. Wij zijn eerst Molukkers en pas ver daarna hooligan!

Het is geen issue of je nou voor Ajax of Feyenoord bent. Onze wenkbrauwen fronsen daar niet van. Waar onze wenkbrauwen wel van fronzen, is dat je, bij je de vraag: “voor welke club ben je”, een antwoord krijgt wat je niet had verwacht. Ik stelde die vraag aan mijn beste vriend Mauricio Metiary. En wat kreeg ik als antwoord? FC Köln! Ik dacht dat ik in de maling werd genomen, maar Mauricio, roepnaam Ed, keek nog serieuzer dan de minister president. “FC Köln”, zei hij stellig, “dat is mijn club!” Hij zei dat met zo’n dreigende toon, waarop ik niet anders kon zeggen dan: “ehh ok??”

Voor diegene die niet bekend is het met Duits voetbal, FC Köln is een Duitse sportclub uit Keulen, spelend in de Bundesliga. De club ontstond op 13 februari 1948 door een fusie tussen Kölner BC 01 en SpVgg Sülz 07. Net als vele Duitse clubs is 1. FC Köln onderdeel van een grote sportclub met daarin andere sporten als handbal, tafeltennis en turnen. In de jaren 60 was FC Köln zeer succesvol. FC Köln was een van de zestien clubs die de Bundesliga vormden. In het seizoen 1977/78 won de ploeg de dubbel. In de jaren 80 ging de club langzaamaan achteruit. In 1999 degradeerde FC Köln voor het eerst naar de 2. Bundesliga. Na een promotie in 2005 en een degradatie in 2006, speelt de club sinds het seizoen 2008/2009 weer in de Bundesliga. Grootste rivalen van Köln zijn Bayer Leverkusen, Borussia Mönchengladbach en Fortuna Düsseldorf. Deze clubs spelen in dezelfde Rijnregio als Köln. De fans hebben goede banden met FC St. Pauli en Liverpool. Oud spelers zijn onder andere: Morten Olson, Bodo Illgner, Thomas Hasler, Pierre Littbarski en Bernd Schuster.
Ed’s voetballiefde gaat dus uit naar deze club. Dat kan. Ieders zijn eigen. Maar het kan nog gekker met mijn vriend. Waar de meeste Molukkers voor Brazilie, Argentinië en Nederland zijn, is Ed, jullie raden het al, voor Duitsland! Het land waar de schwalbe is uitgevonden. Waar wij genieten van het attractieve, snelle, combinatievoetbal, kijkt Ed liever naar dat verdedigende, vaak niet om aan te zien, werkvoetbal. Hij kan er niks aan doen. Het zit hem in zijn bloed. Het is hem met de paplepel ingegoten door oom Eddy senior, Ed’s vader dus.
Ik moet zeggen, ik respecteer ze voor hun keuze. Hoe apart het ook is, hoe ongeloof- en merkwaardig ook, zij staan voor hun club en voetballand, en daar kan ik alleen maar respect voor opbrengen. Want ik ben ook realistisch. Dit is altijd nog beter, dan een supporter zijn van die lampenkapjes uit het zuiden!

Alicia Keys - Fallin (by Jeremy Ebell)

Luister naar Jeremy Ebell's versie van Alicia Keys - Fallin en stem op hem!! Klik op de "VOTE" knop en stem!! Van over meer dan 300 deelnemers, staat Jeremy nu op nummer 17!!! Help mij om hem naar de de 1ste plaats te brengen!! Druk daarom dus op de blauwe "VOTE" Link. Is toch geen moeite???!

Alvast bedankt!

Emerson

Blogger droid app

Ik schrijf deze column via een blogger droid. Dat is een app op mijn SE X10 HD. Voor het eerst schrijf ik via mijn mobiel. En ik moet zeggen, tis echt fok op. Mijn gedachten en typesnelheid gaan veel sneller, dan mijn touchscreen aankan!

Ik weet ook niet wat ik moet schrijven, alleen dat er net een taxichauffeur als een idioot stond te toeteren voor mijn woning. Het is 23.06 uur en ik lig in bed! Mijn dochter slaapt, maar schrok wakker! Ik deed mijn rolgordijn omhoog en zag dat het taxibedrijf een buitenlandse naam had! Ik stond op het punt om naar beneden te stormen, maar hij reed weg. Zoveel taxibedrijven met een buitenlandse naam zijn er niet in Groningen, dus binnenkort kan er wel eentje een baksteen door de voorruit ontvangen.
Ik stop, want ik kan hier echt niet mee overweg! Column schrijven via een mobiel werkt niet!!! Klote app!

Published with Blogger-droid v1.7.4

Het rouwproces

Nu ik alles achter de rug heb, kan ik de vervelende periode afsluiten en verwerken. Dat proces, is het rouwproces. Maar hoe verwerk je dat rouwproces? Wat is mijn manier van verwerken? Wat past bij mij?

Een ieder verwerkt het op zijn of haar eigen manier. De een sluit zondert zich af van de rest. Zowel sociaal als emotioneel. Een ander grijpt naar de fles. Weer een ander gaat snel over naar de orde van de dag en doet alsof alles goed is. Mijn manier is erover schrijven. Gaandeweg bij het schrijven van mijn vorige columns besefte ik, dit is mijn manier. Mijn uitlaatklep. Hierin kan ik mijn gevoelens beschrijven. Natuurlijk praat ik met mijn vriendin en is zij mijn steun en toeverlaat. Schrijven helpt daarbij.

Het is wennen en niet te bevatten dat mijn opa er niet meer is. In mijn ogen niet realistisch. De wetenschap is er, maar ik wil het nog niet beseffen. Het ongeloof heerst nog. Het zijn de kleine dingen waar ik mezelf erop betrap. De telefoonnummer van mijn opa staat in mijn mobiel als: Opa Terinathe thuis. Als ik naar Assen ging was het standaard: " Ik ga even naar opa toe". Een paar dagen terug ging ik ook weer naar Assen. Ik zei tegen Daisy: "Ik ga even naar o..."En toen kwam de stilte. Ik kan niet meer naar opa. Niet op de manier zoals ik gewend was. Opa is er niet meer. Nooit meer. Dat besef kwam keihard aan.

Begin van vorige week, ging ik na werk ook langs opa's huis. Ik wou mijn oma zien. Dit was de eerste keer na opa's begrafenis. Hoewel ik wist dat mijn opa er niet meer is, was het een raar onbehagelijk gevoel, wat op mij neerdaalde. Mijn opa zat niet meer op de bank of in de keuken te koken. Ik hoor zijn stem en of gehoest niet meer. De keiharde realiteit drong tot me door. Het gemis, de leegte, het verdriet, ongeloof is groot en nog erg voelbaar.

Published with Blogger-droid v1.7.4