maandag 13 juni 2011

vriendschap

Ik sta altijd voor mijn vrienden klaar. Ook al heb ik nu een gezinsleven, een baan en verantwoordelijkheden, toch heb ik tijd over mijn vrienden. Vrienden moet je koesteren. Een vriendschap is niet vanzelsprekend. Ik heb altijd gedacht dat ik heel veel vrienden had. Ik ben erg sociaal. Ik leg makkelijk contacten en het naieve van mij is, dat een ieder exact hetzelfde denkt over mij als ik over hen. Wat heb ik mij lelijk vergist zeg, door al die jaren heen. Door omstandigheden en situaties, eweet ik nu wie mijn beste en goede vrienden zijn.

Als je beste of goede vrienden van elkaar bent, vind ik dat je alles eerlijk kan vertellen. Ook wat niet leuk is om te horen. Daar zijn vrienden voor. Eerlijk zijn. Confronterend. Elkaar scherp houden. Dan heb je even een discussie en een meningsverschil, maar daarna is het weer opgelost. Ik ben niet lang boos op een vriend. Dat kan ik niet. De band is hecht en sterk en ik vind dat dat niet ten koste moet gaan van iets wat het niet waard is.

Ik koester mijn vrienden. Ik hoef mijn vrienden niet elke dag te zien of te spreken, maar als ik zie of spreek, dan is het goed. Het gevoel is goed. Maar helaas komt het ook voor dat het gevoel van mijn kant goed zit, maar aan de andere kant niet. Ik sta op foto's met vrienden, waar ik met ze lach, een arm om hun heen sla, ouwehoer, gekke bekken trekken etc. En dat voor jarenlang. En dan krijg ik te horen dat ze mij eigenlijk niet mogen. Dat ze aardig doen tegen mij wanneer ze mij zien, maar dat ze eigenlijk niet met mij door één deur kunnen. En dan schrik ik, want ik denk er totaal anders over.

Als ik iemand mag, dan mag ik diegene 100% Ik kan niet alsof doen. Dan hou ik alleen mezelf voor de gek. Het is dan niet leuk om te horen, dat diegene waarmee ik lach, mij eigenlijk niet mag. En dan confronteer ik hem ermee, geeft hij zich niet thuis. Ik kan wel denken van: "Dat zegt meer over hem dan over mij", maar eigenlijk blijf ik dan in het ongewisse. Want ik wil het niet geloven. Iemand waar ik jarenlang naar mijn gevoel, goed mee ben omgegaan, kan geen hekel aan mij hebben. Iemand kan niet jarenlang schijnheilig gedragen. Ik geloof in het goede van de mens. En als iemand goed voor mij is, ben ik goed die persoon.

Natuurlijk heb je meningsverschillen in een vriendschap en heeft een ieder weleens een aanvaring gehad met een vriend. Zolang het respect blijft, dan zal vriendschap standhouden. Iedereen kan heel veel over mij zeggen, maar wat ze niet kunnen zeggen is dat ik geen goede vriend ben. Mijn beste vrienden, die weten dat. Zij accepteren hoe ik echt ben in al mijn tekortkomingen en fouten, want niemand is perfect. Mijn beste vrienden, ik kan ze op anderhalf hand tellen.

Ik sta met tientallen mensen op foto's, maar die personen, die ik reken tot mijn beste vriendengroep zijn goud waard voor mij. De rest, ook waar ik mee op foto's sta, kan me weinig boeien. Het is nooit leuk om te horen dat iemand jou niet mag, maar leg het naast mij neer. Zoals ik zei, ik heb mijn werk en gezin. Daarnaast telt alleen mijn familie en beste vrienden.

Ik geef niks om de rest.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten