Mijn vader

Toen mijn opa in coma lag, smste ik mijn vader: “Ik herken veel van opa in jou. Ik weet niet of ik het ooit heb gezegd, maar jij bent een goede vader”. Ik heb geen reply teruggekregen, maar dat hoeft ook niet. Ik heb gezegd wat ik wou zeggen en ik vond het nodig om dat te zeggen. Onze opa is er niet meer, maar mijn vader heeft zijn vader verloren. De man die hem heeft opgevoed en waar hij lief en leed mee heeft gedeeld.

Mijn vader. Alles wat hij mij en mijn broers heeft meegegeven, dat heeft hij van zijn vader, opa Oetjoe. Natuurlijk heb ik mijn struggles met mijn vader gehad. Wie niet? Er waren genoeg momenten waarop wij het niet eens met elkaar waren, om het maar zo netjes uit te drukken. Maar Molukkers zijn geen praters. Wij zijn dus hierin ook geen uitzondering. Wij kroppen alles op, totdat het escaleert.

Molukkers hebben nogal een aparte manier om elkaar te complimenteren of om te laten zien dat ze het beste met je voor hebben. We geven geen schouderklopjes en zeggen niet: “Ik ben trots op je”. Wij zeggen niet: “Goed gedaan, jongen”. Nee. Zolang het goed gaat, zeggen we niks. Pas als het slecht gaat dan grijpen we in en worden we boos op die persoon. Zo was mijn opa. Zo was mijn vader. Ik zeg expres “was”, want die transformatie wat mijn opa heeft ondergaan, dat zie ik nu bij mijn vader. Sinds mijn vader zelf opa is geworden, is hij milder geworden, zachter. Ik ben geneigd om te zeggen, menselijker, maar daarmee doe ik mijn vader tekort. Mijn vader is altijd erg sociaal geweest. Hij staat voor iedereen klaar en iedereen kan op hem rekenen. Hij zal nooit mensen expres kwetsen en of teleurstellen. Hij houdt erg veel van koken. En dit alles, daarin zie ik mijn opa terug in hem.

Op de dag van de condeolancedienst, stond ik naast mijn vader. Ik zei tegen hem:
“Wat een menigte he pa? Nu pas zie ik wat opa had betekend voor veel mensen”.
Waarop mijn vader zei: “Ja, en daar moeten wij een voorbeeld aan nemen”.

Bij deze zeg ik: “Je hebt gelijk vader. Dat ga ik dan ook doen. Net zoals jij in de voetsporten van opa bent getreden, hoop ik dat ik ook jouw sporen hebt verdiend. Ik ben blij dat jij mijn vader bent, zoals ik blij ben dat opa mijn opa mocht zijn”.

Emerson