Haat

Ik wil niet door iedereen aardig gevonden worden. Ik doe daar ook geen moeite meer voor. Door iedereen aardig gevonden worden is een illusie. Er zijn altijd wel mensen die mij haten. Maar ook dat boeit me niet. Haten is een emotie en emoties kan ik uitschakelen. Daarom blijf ik altijd lachen. Ook naar de mensen die mij haten, want naar mijn weten heb ik nooit iets ergs gedaan, waardoor men een terechte reden heeft om mij te haten. 10 van de 10 keer is het afgunst. Jaloezie. Maar waarom? Dat heb ik nooit begrepen. Zoveel stel ik ook niet voor. Ik ben een dunne Molukker uit de Molukse wijk Assen. Dat gegeven alleen al zou meer medelijden moeten opwekken dan jaloezie en haat. “Oh zie die arme dunne Molukkertje met dikke lippen daar staan, naast de supermarkt. Hij zal vast arm zijn. Kom we geven een appeltje”, dat idee.

Jaloezie en afgunst gaan in mijn geval samen met haat. Vooral jongens onderling zijn daar goed in. Doordat ik dun was, moest ik het niet hebben van mijn fysieke uiterlijk. Ik wist dat, juist door mijn groeiende onzekerheid, te compenseren met datgene waar het bij de meeste jongens ontbreekt, namelijk een vlotte babbel gecombineerd met attent- en alertheid. Dat was mijn techniek. En dat werkte. Het was puur haantjesgedrag, maar net iets anders. Ik ben de eerste om toe te geven dat het natuurlijk nergens op slaat.

Hoewel ik altijd mijn emoties kan uitschakelen, geef ik toch toe daar steeds meer moeite mee te hebben. Ook ik haat. Maar mijn haat is terecht. Ik haat niet om onzin. Mijn haat heeft zin. Om te beginnen: Ik haat Robert. M. Dat is die misselijke gast die al die kinderen misbruikt heeft. Ik zal niet teveel over hem uitwaaien, want al die aandacht verdient hij niet. Meneer heeft geluk dat de doodstraf niet bestaat in ons koude kikkerlandje, maar ik hoop dat hij in elke gevangenis waar hij komt te zitten, hij wreed in zijn kont genomen word door zijn collega gevangenen. Laat hem lijden onder de douche, voorovergebukt, met een lange dikke grote neger tampeloeris in zijn holletje. Zieke geesten als Robert M. verdienen het niet om te leven. Die verdienen het om te lijden. Die verdienen het om verkracht te worden door een gespierde flikker in een Meneer de Uil outfit. Daarna stopt Pino zijn lange Pino lul tot ver achter in de keel Robert M. “Choke bitch die!! Choke on my large Pino dick! Bukake bitch!!” Ook behoorlijk ziek, maar dat verdient hij. Robert M. moet als voorbeeld gelden voor alle pedofielen en verkrachters. In zijn nakie, met Sesamstraat poppetjes om zijn nek en Koekjesmonster pantoffels, ophangen op De Dam. Martelen, pijn lijden. Overgieten met benzine en dan de fik erin!

De voorzitter van pedo vereniging Martijn is opgepakt. Er zou een grote hoeveelheid kinderporno aangetroffen zijn. Verschrikkelijk en te ziek voor woorden. Die vereniging en andere vergelijkbare verenigingen moeten verboden worden! Bij wet strafbaar maken! Nederland is te tolerant. Te soft. Als ik het voor het zeggen had, liet ik dat tuig opjagen als wilde honden! Ik hoop dat ze dat tuig hard aanpakken in de bajes. Ik ben een christen en dus gelovig. Ik weet dat ik niet over mensen mag oordelen, maar dat soort mensen, inclusief de vader van dat twaalfjarig kind, moge hun branden in hel. Moge hun aardse bestaan, voor de rest van hun zieke leven een hel zijn. Dat soort mensen verdienen geen tweede kans. Chemisch castreren helpt ook niet. Dat is te gemakkelijk. Ik wil niet dat mijn belastinggeld gebruikt wordt om dat soort mensen te “genezen” want zij zijn niet te genezen. Wanneer snapt Nederland dat nou? Ik ben tolerant naar de meeste mensen en bevolkingsgroepen, maar niet naar hun toe. Ja, ik haat en ik zeg het uit de diepte van mijn hart: “Ze verdienen het niet om te leven”.