Indo Molukker

Kan een Molukker een relatie hebben met een Indo?

 

Ik zag haar staan bij de bar. Na al die jaren zag zij er nog steeds oogverblindend uit. Ik trok mijn stoute schoenen aan en stapte op haar af. Beleefd tikte ik haar aan. Ze draaide zich om en riep verbaasd: “Emerson! Dat is lang geleden”.

 

“Inderdaad” zei ik wat verlegen. “Hoe gaat het met je?” “Goed” zei ze. “Ik ben hier met mijn nichtje en haar vriendin. En jij?” “Ik ben hier met mijn vrienden”, zei ik wijzend naar mijn vrienden. “We zijn naar de film geweest. Terminator Salvation”. Om de aandacht niet te verlengen naar die film, zei ik spontaan dat ze er leuk uitzag. “Dank je wel” zei ze bescheiden. We hebben ongeveer een half uur met elkaar aan de bar gehangen. We hebben samen gedronken, gelachen en onbewust met elkaar geflirt. Zelfs toen ik bij mijn vrienden stond en zij bij die van haar, hielden we elkaar stiekem in de gaten. Ik had mezelf voorgenomen om die nacht mijn aandacht op haar te vestigen, totdat mijn vrienden zeiden: “Hey loverboy, we gaan naar de ‘Enzo’, dus kom”. Met tegenzin ging ik ermee akkoord. Ik liep naar haar toe en zei dat ik naar de ‘Enzo’ ging. Ik vroeg haar of ze daar ook zou komen. Ze zei “ja”, maar eenmaal aangekomen werden we aan de deur geweigerd. 

 

Hyves 

We kwamen dus niet binnen. Ik kwam haar dus niet meer tegen. De volgende dag zocht ik contact met haar via Hyves. Al snel kreeg ik een reply en zo bleven we contact met elkaar houden. Eerst via Hyves, daarna MSN en vrij snel via de telefoon. Want als ik ergens werk van maak, dan doe ik dat ook goed. Dus snel en gevat. Een week na onze ontmoeting zagen we elkaar weer. Aangezien zij op dat moment nog in Amsterdam woonde en haar familie in Groningen, maakte zij een pitstop in mijn hometown Assen. We leerden elkaar steeds beter kenden en sindsdien zijn we alweer bijna een jaar samen. 

 

Pijnlijke reacties

Het gaat goed. Ik ben in mijn leven zelden gelukkiger geweest in mijn relatie als nu. Misschien klinkt het als een cliché, maar het is de waarheid. Zij is 8 jaar jonger dan ik, maar dat voelt absoluut niet als een belemmering. Dit is geen Romeo en Julia verhaal, maar soms komt dat wel akelig in de buurt. Het verbaast me nog steeds hoe sommige mensen op onze relatie reageren. Ik ben namelijk een Molukker en zij is een Indo. Regelmatig krijg ik van reacties zoals: 

 

“Hoe haal je in het hoofd om met een Indo te gaan?!”

 “Ben je helemaal gek geworden?!” 

“Een Molukker met een Indo, dat gaat niet vriend!”

“Oi, kue djual bangsa!”

 

Die reacties doen me niets. Leuk is anders, maar het doet mij geen pijn. De mensen die dit tegen mij zeiden, zijn geen familieleden van me. Mijn familie vindt het niet erg. Mijn opa ook niet. Zolang ik gelukkig ben, zijn zij dat automatisch ook. Ik heb een multiculturele familie. Mijn familie lijkt net de VN. Er zitten Nederlanders in mijn familie. Een Irakees. Een Marokkaan. Een Fransman. We hadden zelfs een Duitser in de familie. En nu dus ook een Indo. Onze vrienden en familieleden zijn niet bevooroordeeld. Met ons bedoel ik zowel haar, als mijn vrienden en familieleden. Een mens is een mens, ongeacht cultuur of geloof. Natuurlijk zal er altijd sprake zijn van een bepaalde voorkeur. Dat is nu eenmaal zo. Daarvoor zijn wij mensen, maar waar het om draait is acceptatie en respect.  

 

Taboe 

Het is jammer dat er hier nog steeds een taboe op heerst. Vertel mij waarom een Molukse jongen als ik, geen relatie mag hebben met een Indonesische vrouw? Wij Molukkers staan bekend vanwege onze hechte gemeenschap. De deur staat voor iedereen open. Wij hebben normen en waarden hoog in het vaandel staan. Wij eren onze ouderen en geschiedenis. Wij zijn sociaal en medelevend. Iedereen kan mee eten. Wij zijn streng doch rechtvaardig opgevoed. Wij hebben respect voor onze ouderen. Wij praten met twee woorden namelijk Ja Meneer, Nee Meneer. We zeggen u tegen mensen die ouder dan ons zijn. We zeggen oom en tante als beleefdheidsvorm tegen ooms en tantes die niet eens bloedverwant zijn. Allemaal punten waarvan niet Molukse mensen zouden zeggen: “Klasse. Zo hoort het”. Maar waar zijn onze normen en waarden, als het aankomt tot een relatie met een bepaalde cultuur? Mag een Molukker of een Indonesiër ook geen relatie hebben met een Japanner? Of een Nederlander met een Duitser? Of een Tibetaan met een Chinees? Wat dacht je van een Schot met een Engelse? Of een Surinamer met een Antilliaan?

 

Nu ik een relatie met een Indo heb, ben ik geen Molukker meer? Ben ik dan ineens een “sell-out”, een “djual bangsa”, een overloper? Heb ik mijn gemeenschap beledigd? Ik ben er trots op dat ik een Molukker ben. Ik eer onze geschiedenis. Het feit dat ik met een Indo ga, wilt niet zeggen dat ik veranderd ben qua persoon. Ik ben nog steeds dezelfde Emerson. Dezelfde buurtgenoot, dezelfde schoolgenoot, dezelfde kerkgenoot. Ik ben niets veranderd. Het zijn juist die kortzichtige mensen, die veranderd zijn. Zij gedragen zich anders naar mij toe en dat vind ik jammer.

 

Kortzichtige mensen 

Mijn vriendin heeft niks te maken met wat vroeger is gebeurd. Ik ook niet. We leven hier in Nederland, niet in Indonesië. Natuurlijk worden onze mensen nog steeds onderdrukt in Indonesië. Natuurlijk worden er Molukse politieke gevangenen gemarteld in Indonesische gevangenissen. Natuurlijk worden onze mensenrechten geschonden en vind ik het totaal onbegrijpelijk dat de internationale gemeenschap, in het bijzonder Nederland, er niets aan doet, omwille van de economische belangen. Natuurlijk ben ik daar kwaad om geworden! Maar is dat de schuld van mijn vriendin? Nee! Wij wonen hier in Nederland. Wij zijn hier geboren. Wij zijn gewoon normale mensen die elkaar tegen zijn gekomen en voor elkaar zijn gevallen. Dit heeft helemaal niets met politiek te maken. Politiek mag helemaal geen issue spelen als twee mensen elkaar de liefde verklaren. Helaas zijn er nog steeds kortzichtige mensen die hier anders over denken. Dat vind ik erg jammer en vooral erg zielig.